امر نفسیامر نفسی امر به چیزی به خاطر مطلوبیت خود آن است. ۱ - تعریفامر نفسی امری است که چون متعلق آن، به خودی خود مصلحت و مطلوبیت دارد امر به آن تعلق گرفته است، نه به خاطر این که مقدمه برای رسیدن به چیز دیگری می‌باشد. مانند: امر به نماز و امر به روزه ؛ در مقابل امر به وضو که چون شرط تحقق نماز است امر به آن تعلق گرفته است. [۳]
سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۷۸.
۲ - عناوین مرتبطواجب نفسی؛ امر غیری. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۶۱، برگرفته از مقاله «امر نفسی». رده‌های این صفحه : اوامر
|